Πέμπτη, Απριλίου 26, 2007

Ο παράδεισος των άλλων

Η συννεφιά (και όχι μόνο) χθες με έριξε ψυχολογικά αλλά φυσικά δεν ήθελα να γράψω κάτι καταθλιπτικό στο blog. Μετά όμως θυμήθηκα ένα κείμενο που είχα διαβάσει στο BHMAGASINO του Νίκου Πιπέρη όταν ακόμα ήμουν μαθητής (21/1/2001).

Θα ήταν υπέροχο κάποιος να μας αποδείξει ότι είναι εφικτό κάθε μέρα μας να είναι ξεχωριστή. Μια μικρή γιορτή δημιουργικότητας και ερωτισμού. Σιγά, είμαστε δυτικό-πολιτισμένος λαός, που σημαίνει ότι ζούμε για να καλύπτουμε υποχρεώσεις. Μόνο η τεχνολογία μας προσφέρει ένα τεχνητό διάλειμμα αλλά κι αυτό κοστίζει πανάκριβα και, άρα υποχρεούμαστε σε περισσότερη δουλειά, προσήλωση, απάθεια. Σκεφθείτε : δευτέρα στη δουλειά, στη σχολή, στο σχολείο, οπουδήποτε ήσασταν και την περασμένη δευτέρα, και πιθανότατα θα είστε και την επόμενη. Τρίτη το ίδιο. Τετάρτη το ίδιο. Πέμπτη το ίδιο, με τη μόνη διαφορά ότι το σαββατοκύριακο είναι ελαφρώς πιο κοντά. Ε και; Όλοι οι υγιείς άνθρωποι έχουν επιβάλει στον εαυτό τους και στους άλλους να εργάζονται επτά ημέρες την εβδομάδα. Τι θα μπορούσε λοιπόν να αποτελεί φετίχ μια τέτοια άδεια ημέρα ενός τόσου άχαρου μήνα μιας ολοκαίνουργιας χρονιάς; Ας σκεφτούμε : κάποιος κάπου εκεί τριγύρω έχασε την παρθενιά του. Είδε την καλύτερη κινηματογραφική ταινία της ζωής του. Έμαθε ένα νέο που του άλλαξε την ζωή προς το καλύτερο. Έγινε πατέρας ή μητέρα. Χώρισε. Γνώρισε τον άνδρα ή τη γυναίκα της ζωής του/της. Έλαβε ένα καταπληκτικό φιλί. Άκουσε μια θεσπέσια μουσική. Έκλεισε γλυκά τα μάτια και γεμάτος ζεστές αναμνήσεις ταξίδεψε προς το άπειρο για πάντα. Ας σκεφτούμε λοιπόν αυτούς που σήμερα έζησαν κάτι το ξεχωριστό. Κάτι το υπέροχο. Και ας χαμογελάσουμε ευτυχισμένα για αυτούς. Όχι, ας μην ψάξουμε άλλοθι, χρυσά χάπια, βελούδινες σαμπάνιες, όπλα μαζικής εξολόθρευσης του χρόνου για να νιώσουμε εμείς καλύτερα. Ας αφιερώσουμε ένα πεντάλεπτο θετικής σκέψης σε αυτόν/αυτήν που σήμερα πέρασε την καλύτερη ημέρα της ζωής του/της, ενώ εμείς διάγουμε μέσα στην κανονικότητά μας. Στεκόμαστε δίπλα στην χαρά των άλλων. Και κρατάμε αυτήν την εικόνα στην ψυχή μας, στο μυαλό μας, για να μας ταξιδεύει αδιάφορες ημέρες όπως η σημερινή. Φετίχ για σήμερα είναι το χαμόγελο των άλλων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: