Η Πόλη

Γύρισα χτες από 3-ήμερο ταξίδι στην αγαπημένη μας γείτονα χώρα (Τουρκία) και παρόλο που ως κακόψυχος έχω 2-3 παράπονα, σε γενικές γραμμές πέρασα πολύ καλά. Η πόλη πάντως μου άρεσε με τα μικρά καφέ, τις γέφυρες πάνω από τον Βόσπορο, τους διάσπαρτους μιναρέδες των τζαμιών και τις ψαλμωδίες των ιμάμηδων που κυλούν γοητευτικά από αυτές κάθε 4 με 5 ώρες για να σου θυμίζουν ότι δεν βρίσκεσαι πια στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Οι τούρκοι χωρίζονται σε δυο κατηγορίες : Οι εξευρωπαϊσμένοι τούρκοι δε θα ασχοληθούν με σένα και θα δυσκολευτείς πολύ να τους ξεχωρίσεις αφού ελάχιστα διαφέρουν από τους έλληνες και τους άλλους δυτικο-κατεστραμένους λαούς. Οι μουσουλμάνοι τούρκοι αντίθετα ξεχωρίζουν πιο εύκολα από το παρουσιαστικό τους (κυρίως τα ρούχα τους) και οι κοπέλες φυσικά από τις μαντίλες, αλλά δυστυχώς και από το φέρσιμο τους καθώς είναι επικίνδυνο για μια τουρίστρια να κυκλοφορεί έξω ειδικά αν φοράει έστω και ελαφρώς προκλητικά ρούχα.

Αρνητικά

Το πρόβλημα του κυκλοφοριακού που είναι απίστευτο όμως πολύ λίγο θα σας απασχολήσει, το ότι είναι σχετικά ακριβή πόλη (ίσως και πιο ακριβή από Αθήνα –Θεσσαλονίκη), οι απίστευτα ενοχλητικοί και ελαφροχέρηδες πλανόδιοι πωλητές, και η απίστευτη βρώμα που είναι αποτέλεσμα των ανύπαρκτων κάδων (είδα 3 ή 4 σε όλο το ταξίδι σε πόλη 18.000.000 ανθρώπων) με αποτέλεσμα να πετάνε τούρκοι και τουρίστες τα πάντα κάτω, αφού όσο οικολογική συνείδηση και να έχεις δεν υπάρχει άλλη λύση…

Θετικά

Θα μπορούσα να αναλύσω όσα είδα και έζησα στην Πόλη και με γοήτευσαν αλλά δυστυχώς μιας και είμαι περισσότερο πρακτικός άνθρωπος (φοιτητής πολυτεχνείου) παρά καλός χειριστής της ελληνικής γλώσσας (φανταστείτε ότι αυτή τη πρόταση την έγραψα με πολύ κόπο…) δεν νομίζω ότι θα καταφέρω να σας μεταφέρω το κλίμα της, θα πρέπει να το ζήσετε.

Ναι θα επιστρέψω στην Κωνσταντινούπολη ...